โชคชะตา

โชคชะตา
               สุดเเล้วเเต่จะบรรยาย   ความหวัง  ความสุข ความอยากจะเป็น  ความฝันนั้นคือโชคชะตา
การทำให้โชคชะตาดีมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเรานั่นเอง
               บางคนนั้นหวังในโชคชะตาลมๆเเล้งๆ  อยู่ร่ำไป  ไม่เป็นความจริงสักที  นั่นคือโชคชะตานั้นอยู่ไกลเกินไป   ชีวิตคนเรานั้นปล่อยให้โชคชะตานำพากับสิ่งที่เป็นภาพลวงตา....เเต่สิ่งที่เราทำดี หรือปฏิบัติตัวดีนั่นเเหละ คือเรากำลังจะกำหนดโชคชะตาเรานั่นเอง...ทำความดี  ปฏิบัติดี  กตัญญูกตเวทีนี่เเหละเรากำลังทำให้โชคชะตาเราดี  เเละโชคชะตาก็จะเป็นจริง....

ทิวทัศน์วัดโสธรนิมิตต์

ทิวทัศน์ภายในวัดโสธรนิมิตต์

             

คำสอนชีวิต

คำสอนชีวิต

สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับชีวิตคือได้เกิดมาเป็นลูกพ่อกับเเม่
โชคชะตาไม่ได้ถูกกำหนดโดยส่ิงอื่นใดเเต่มันเกิดขึ้นได้ด้วยมือคุณ
ไม่มีไครที่จะไม่ทุกข์  เเต่จะทุกข์มากทุกข์น้อยเเตกต่างกันไป
อุปสรรคเกิดได้ทุกเส้นทางฉันใด   ทางชีวิตย่อมเกิดขึ้นได้ฉันนั้น
คุณค่าของคน   อยู่ที่ผลของการกระทำ
หมากฮอดเวลาเดินยังต้องหยุดคิด   หนทางชีวิตจะไม่หยุดคิดได้อย่างไร
อย่าคิดว่าตัวเองต่ำต้อย   ขนาดนิ้วมือคนเรายังไม่เท่ากันเลย
มงคลชีวิตที่ดีที่สุด    คือการทำความดี
อย่าท้อเเท้กับชีวิต   ตราบใดที่พระเจ้ายังให้เวลาทุกคน  24 ชั่วโมง
สิ้นหวังกับชีวิต  ไม่ต่างอะไรกับคุณที่ไร้ค่า
ความคิดที่ผิดพลาด  เเละหลงเดินตามมันไป  มันจะทำให้เราเสียเวลาอีกยาวนาน
คนเรามองเห็นหน้าของคนอื่น   เเต่กลับมองไม่เห็นตัวเอง
อย่าว่าเเต่คนอื่นเลย   ขนาดตัวเองยังไม่รู้จักตัวเองดีพอ
พระอาทิตย์ยิ่งใหญ่เพียงใดสุดท้ายก็ต้องตกดิน   ชีวิตของคนยิ่งใหญ่เพียงใดสุดท้ายก็เล็กกว่าโลง
การเดินมีทั้งก้าวไปข้างหน้าเเละก้าวมาข้างหลังเมืื่อไปไม่ได้
ความคาดหวังยังมีต่อไปตราบที่ชีวิตยังมีลมหายใจ
บางครั้งเวลาไม่สามารถพิสูจน์อะไรได้เลย
สิ่งมีชีวิตจะมีหนทางเดินซึ่งกันเเละกันเมื่อใดที่ทางเดินทับเส้นทางกันก็จะเกิดการต่อสู้เพื่อการอยู่รอด
ความตายเป็นสิ่งที่สรรพสิ่งชีวิตหลีกหนีไม่ได้เลย
น้ำทะเลสุดกว้างใหญ่มิอาจสู้น้ำใจอันประเสริฐนี้ได้
สติมาปัญญาเกิด  สติเตลิดมันจะเกิดปัญหา
มารไม่มีบารมีไม่เกิด   ชีวิตอยากประเสริฐต้องสร้างขึ้นมา
สิ่งที่ไกลๆ เรียกว่า ความฝัน  สิ่งที่อยู่ตรงหน้า  เรียกว่าเป้าหมาย  สิ่งที่อยู่ในมือ  เรียกว่าความสำเร็จ
ไม่มีอะไรเเน่นอน  ทุกชีิวิต เกิด เเก่ เจ็บตาย  เหมือนกันหมด
คนเราบุญวาสนาต่างกัน   เเต่เราสามารถกำหนดอนาคตได้

มหาโก........

หวังกับชีวิต

หวังกับชีวิต
         หวังอยากให้พ่อเเม่อยู่ดีกินดี     
หวังอยากให้ลูกเมียอยู่ดีกินดี   
หวังอยากให้ญาติพี่น้องอยู่ดีกินดี
หวังอยากให้คนรอบข้างอยู่ดีกินดี   
หวังอยากให้ชุมชนอยู่ดีกินดี   
หวังอยากให้สังคมอยู่ดีกินดี   
หวังอยากให้หน้าที่การงานดี
หวังอยากให้ตัวเองอยู่ดีกินดี   
หวังอยากให้คนที่อยู่ข้างๆ รัก เเละปราศจากภวันอันตราย เเละสุขภาพที่ดี
ความหวัง  ความอยากหวังให้.....สิ่งต่างๆ   จะปรากฏเป็นรูปธรรมก็ต่อเมื่อเราลงมือทำสิ่งนั้นๆ

มหาโก...

ความเท่ากัน

ความเท่ากัน

           ความยุติธรรมนั้นสำคัญ     หลายๆสิ่งนั้นไม่เที่ยงแท้แน่นอน   ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับเวลา   พระเจ้าให้เวลาทุกคนเท่าเทียมกัน  24 ชั่วโมง   แต่ทำไมคนเราถึงแตกต่างกันไป    บ้างก็สูง ต่ำ  ดำ  ขาว  บางคนฐานะจนบางคนก็รวยเอารวยเอา  บางคนมีรถบางคนมีจักรยาน  บางคนเกิดมาอยู่บนกองเงินกองทองบางคนเกิดมาต้องดิ้นรนเพราะฐานะยากจน    ทุกคนล้วนแตกต่างกันทั้งๆ ที่มีหนึ่งวันเท่ากัน  กลางคืนเท่ากันพระพุทธเจ้าบอกไว้ว่า  คนเราจะต่างกันสำคัญอยู่ที่การกระทำ   ทำคุณความดีย่อมได้รับแต่สิ่งดีๆ  ทำสิ่งไม่ดีก็จะได้รับผลแต่ความไม่ดีตามมา  มีขันติเป็นที่ตั้ง  ทุกคนย่อมประสพผลสำเร็จ  อยากรวยก็ต้องขยันหมั่นเพียรทำงาน  เหตุเป็นอย่างไรผลย่อมตามไปอย่างนั้น  ทำดีย่อมได้ดีทำชั่วย่อมได้ชั่วฉันใดก็ฉันนั้น   เพราะว่าทุกคนแล้วมีสิทธิ์เท่าเทียมกันในการไขว่คว้าหาสิ่งที่เจริญสู่ชีวิตตัวเอง   ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเอง

           เพราะฉะนั้นกาลเวลาเท่ากันไครบริหารเวลาดีคนนั้นก็จะประสบความสำเร็จกว่าคนอื่น   อย่าจำทนกับอดีต  จงทำปัจจุบันให้ดีที่สุด  เมื่อปัจจุบันดีอนาคตข้างหน้าก็จะดีด้วยเช่นกัน

จงสร้างตัวเอง

                ความดีเป็นการลงทุนเพียงอยากเดียวที่ไม่เคยทำให้ไครล้มละลาย   ชีวิตจะมีความหมายถ้ารู้จักสร้างความดี  คนมีค่าสุดแท้ที่การกระทำ จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวทำจะสูงจะทำอยู่ที่การทำตัวเอง  รักแบบไหนทำแบบนั้น   อยากให้ตัวเองเป็นแบบไหนก็สร้างตัวเองเอา   อยากมีความรู้สูงๆ  ก็ร่ำเรียนไขว่คว้าเอาอยากรวยก็ขยันทำงานหาเงิน   ชีวิตก็เท่านี้   มาตัวเปล่าก็ไปตัวเปล่า  สัจธรรมชีวิตยิ่งใหญ่แค่ไหน  ศักดิ์ศรี รวยล้นฟ้าแค่ไหนก็ก็เล็กกว่าโลง   คนเราอายุสั้นยิ่งนัก  ต้องรีบทำในสิ่งดีๆเข้าไว้สวรรค์อยู่ในอกนรกอยู่ในใจ   ทุกคนรู้อยู่แก่ใน  วาสนาจะเป็นอย่างไรอยู่ที่ตัวเราทำ  บางคนบ่นบานศาลกล่าวไว้อยากได้ดีอยากมีทำแหน่งใหญ่ตัว   แต่ไม่ขยันหมั่นเพียรเอา  บนไว้แค่ไหนก็ไม่ได้ถ้าไม่ลงมือทำ

          จงสร้างตัวเองไม่ใช่ว่าอยากเป็นอะไรก็นอนหลับฝันเอา    เพราะในโลกความเป็นจริงต้องทำเองไม่มีไครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเองเท่านั้นแต่อย่างไรก็ดีอย่ายึดติดกับสิ่งของรอบตัว   ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราได้มานั้นมันไม่สามารถนำไปได้เมื่อตายไป  มาตัวเปล่าก็ไปตัวเปล่าเช่นกัน   นอกจากคุณงามความดีบาปกรรมบุญที่ทำไว้เท่านั้น

วัด

          วัดนั้นเป็นสถานที่พึ่งทางใจ  ทั้งเป็นสถานที่ๆ ฝึกจิต วัดใดมีสถานที่ไม่สัปปายะไม่เหมาะญาติโยมก็ไม่ค่อยเข้า  วัดใดไปทางกิจการพุทธพาณิชย์มากญาติโยมก็ไม่ค่อยเข้า      ดังนั้นนอกจากสถานที่ที่เป็น โบถ์ส    ศาลา  กุฏิ  กองบุญต่างๆ  ที่ให้ทางคณะศรัทธาเข้าไปกราบไหว้ด้วยแรงศรัทธาแล้ว  ยังประกอบด้วย  อาณาภายในบริเวณที่เป็นส่วนสำคัญนอกจากองค์ประกอบของวัดแล้ว   จึงเป็นสิ่งสำคับโดยเฉพราะต้นไม้ดอกไม้ที่นั่งเล่นหรือเอาไว้พักผ่อนหย่อนใจบางวัดนั้นยังเนรมิตภายในด้วย  ป่าไม้  ดอกไม้  เพื่อเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจสำหรับญาติโยมที่เข้ามาทำบุญ  ประกอบทั้งป้ายศาสนสุภาษิต  คติ  คำคม  คำกลอนสอนใจ      นอกจากการมาทำบุญแล้วยังเป็นที่เข้ามาแล้วมีความสุขอากาศดี       

        วัดสมัยใหม่จึงต้องจำเป็นต้องทันต่อยุคโลกาภิวัฒน์      แบบว่าญาติโยมเข้าไปแล้วนอกจากทำบุญแล้วมีการเรียนรู้     คำคม    คติสอนใจ   เพื่อขัดเกล่าจิตใจตัวเอง   สูญอากาศบริสุทธิ์  จากวัดที่เป็นที่พึ่งทางใจอย่างแท้จริง   

ความคิด

ความคิด

      ชีวิตคนต่างพ่อเเม่ต่างฐานะ  ต่างสายเลือด ต่างๆนานา ชิวิตเลือกเกิดได้หรือชีวิตเลือกเกิดไม่ได้  บางคนว่าชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ต้องยอมรับสภาพความเป็นอยู่  บางคนบอกว่าชีวิตเลือกเกิดได้ 

         

        การที่คนเราจะทำอะไรก็เเล้วเเต่ย่อมอยู่บนรากฐานของสังคม  วัฒนธรรมสังคม  การที่มีผู้คนติชม นินทาว่าร้ายย่อมเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา  ยากเเท้ที่จะห้ามใจคนได้  เพราะคนเรามีความคิดที่เเตกต่างกันไม่มีสิ่งใดกีดกั้นความคิดได้  ไม่ว่าจะจบวุฒิไหน  ปริญญาตรี  โท  เอก ก็ตาม หรือ วุฒิประถมศึกษา 6 ก็ตาม  ความคิดเหล่านั้นมีขึ้นกับทุกคน  ฉะนั้นการที่คนเราจะทำอะไรก็เเล้วเเต่  ย่อมตกเป็นจำเลยสังคมอยู่ตลอดเวลา   ถ้าสิ่งที่กระทำนั้นถูกก็เสมอตัวไป  เเต่ถ้ากระทำไปเเล้วไม่ดีก็จะโดนสังคมลงโทษตลอดเวลา ไครก็เเล้วเเต่ถ้าปรับตัวในสังคมได้  อยู่บนสิ่งเหล่านี้ได้  คนคนนั้นใจประเสริฐยิ่งนัก

          จิตใจคนนั้นยากเเท้ที่จะยับยั้งได้  เพราะฉะนั้นเราต้องเดินอยู่บนรากฐานเเห่งความถูกต้อง  หรือมีใจที่มั่นคง  เเละสามารถปรับตัวในสังคมได้   จึงจะผ่านพ้นปัญหาอุปสรรคนี้ได้

ชีวิตยุ่งเหยือง

           คนเราสุดเเสนจะลำบากเหลือหลายกับชีวิตจริงที่ไม่ได้อิงนิยาย  บางครั้งความคิดก็ทำให้คนเราเพ้อฝันไปต่างๆ นานา  มันกลับทำให้อนาคตมาเป็นอุปสรรคในปัจจุบัน

           การกระทำใดๆ ก็เเล้วเเต่อย่าพึ่่งพูดว่าความสำเร็จ  หรือเป็นได้  ทั้งๆ ที่สิ่งเหล่านี้ยังมาไม่ถึงหรือยังไม่เกิด   จนทำให้ความคิดอยู่กับอนาคตตลอดเวลา  จนทำให้การดำเนินชีวิตกลับตาลปัตร การพูดก็เหมือนประนึ่งคมมีด   เมื่อใดที่เราพูดสิ่งใดออกไป  ถ้าพูดไปเเล้วมันเกิดขึ้นจริง  มันก็ดี เเต่เมื่อใดพูดออกไปเเล้วมันไม่มีทางที่จะเกิดขึ้นจริง  ชีวิตก็จะยุ่งเหยือง  เพราะชีวิตไม่ใช่นิยาย  ไม่ใช่ละคร ที่จะกำหนดให้ตัวละครดำเนินเรื่องตามบทได้  หรือเเม้เเต่ตอนจบก็จบเเบบมีความสุข  เเต่ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร  บางตอนร้าย  บางตอนดี  บางตอนผสมร้ายดี  หรือบางตอนมีความสุข

          ฉะนั้นเเล้ว  การกระทำสิ่งใดก็เเล้วเเต่จงมองปัจจุบันเป็นที่ตั้ง   เอาความคิดปัจจุบันเป็นจุดยื่น  เอาใจอยู่กับปัจจุบัน   ซึ่งเมื่อ  พูด  คิด  อ่าน เขียน ทำสิ่งใดๆ  ก็จะประสพความสำเร็จ  ปัจจุบันทำดี  อนาคตย่อมดีด้วย